Het is alweer de derde groep deelnemers van mijn communicatietraining. Ik zie veel betrokkenheid en bereidheid om het maximale te willen geven voor de organisatie en haar taak. Maar er komen barsten in de muren van het bedrijf. Het ziekteverzuim loopt op. Mensen willen wel maar hebben de tijd niet om aan hun skills te werken. Te veel werk, te weinig mensen. Hun professionele ontwikkeling moet wijken voor nieuwe klanten die hooggespannen verwachtingen hebben. Er zijn teveel nieuwe en complexe projecten bijgekomen. Gezondheid en privé-werk-balans lijken in het gedrang te komen en een logisch gevolg is een uittocht van goed personeel. Het systeem dat een bedrijf nu eenmaal is, staat al langere tijd onder grote spanning. De vraag is hoe elk individu hiermee kan of wil omgaan. En wie, op welk knoppen en wanneer moet drukken opdat er een hernieuwde balans tussen taak en mens zal komen. Ik ben benieuwd hoe lang men kan blijven meebuigen…